Με Volvo S80 2.0Τ στο Final Four
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 4-12 Μαΐου 2010ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: Volvo S80 2.0T
OΔΗΓΟI: Ν.K., Θ.Η.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Αθήνα-Πάτρα-Αγκόνα-Σαμονί-Παρίσι-Ρίμινι-Αγκόνα-Πάτρα-Αθήνα
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 3.353
Είναι τρελός ο χορηγός!
Η Volvo, ως επίσημος χορηγός της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού, είχε κάθε λόγο να χαίρεται για την πρόκρισή της στο Final Four της Euroleague. Εμείς, ως Ολυμπιακοί, επίσης! Ε, δεν ήθελε και πολύ να βρεθούμε στο δρόμο για Παρίσι πίσω από τα πηδάλια του S80 με το νέο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα των 2,0 λίτρων...
ΞΕΚΙΝΗΣΕ σαν αστείο, και κατέληξε πραγματικότητα: Τα παιδιά μας στην πόλη του φωτός, και εμείς στην κατάμαυρη ελληνική πραγματικότητα; Οι συνεννοήσεις γίνονται άμεσα, η αντιπροσωπία της Volvo και ο Νίκος Μαρτίνος αποδεικνύουν τα γρήγορα αντανακλαστικά τους, και κάπως έτσι νά ’μαστε στο δρόμο με το Volvo S80 εφοδιασμένο με τον ολοκαίνουργιο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα άμεσου ψεκασμού 2,0 λίτρων. Φυσικά και με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ, όπως κασκόλ, εμφανίσεις και γούρια, όλα σε χρώμα ερυθρόλευκο, αλλά και τα εισιτήρια για το Palais Omnisports de Paris - Bercy, το στάδιο διεξαγωγής του Final Four του μπάσκετ για το 2010.
Τα πρώτα χιλιόμετρα από Αθήνα έως Πάτρα είναι αναγνωριστικά (αφού έχουμε παραλάβει το S80 με μόλις 64 χλμ. στο οδόμετρο - το συνολικό, όχι το... ημερήσιο) αλλά και επιμορφωτικά για το μη Ολυμπιακών φρονημάτων συνοδηγό και φωτογράφο της αποστολής. Το πλάνο είναι τόσο απλό όσο και διαβολικό: Στα πρώτα 200 χλμ. μέχρι την Πάτρα οφείλει να έχει ακούσει όλα τα συνθήματα του Λιμανιού, στις 21 ώρες που μεσολαβούν μεταξύ Πάτρας και Αγκόνας στο φέρι της Superfast να τα έχει αποστηθίσει και στα εναπομείναντα 1.300 χλμ. που χωρίζουν Αγκόνα από Παρίσι να έχει μεταμορφωθεί σε ρεπλίκα του Τάκη Τσουκαλά - χωρίς τις μπούκλες. Προς το παρόν τουλάχιστον, και για όσο θα είμαστε ακόμη επιεικείς. Έχε χάρη που είναι φίλος του μπάσκετ...
Volvo, γερά, να πάμε στο Παρίσι, για να σηκώσουμε το Ευρωπαϊκό...
Από τα πρώτα χιλιόμετρα γίνεται σαφές πως ο νέος 4κύλινδρος κινητήρας, μια εξέλιξη της Volvo σε συνεργασία με τις Βorg Wagner και Benteler Automotive, είναι αντάξιος της τεχνολογίας που φέρει. Ήσυχος, ομαλός σε λειτουργία, υπερέχει σε αυτό το σημείο των παλαιότερων 5κύλινδρων συνόλων, χωρίς να υστερεί σε δύναμη (203 ίπποι/6.000 σ.α.λ.) και ροπή (30,6 χλγμ.), η οποία αποδίδεται σταθερά μεταξύ 1.750 και 4.000 σ.α.λ. Ας είναι καλά ο συνδυασμός άμεσου ψεκασμού καυσίμου, τούρμπο και μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων, η τελευταία λέξη στην εξέλιξη συνόλων εσωτερικής καύσης, γεγονός που δικαιολογεί πλήρως τη μαζική στροφή των κατασκευαστών προς αυτόν. Στο συγκεκριμένο κινητήρα η σχεδιαστική καινοτομία που συστεγάζει στρόβιλο και πολλαπλή εξαγωγής σε μία μονάδα, όχι χυτευμένη, αλλά κατασκευασμένη από φύλλα μετάλλου, προσφέρει περαιτέρω πλεονεκτήματα στην απόκριση (χάρη στη μέγιστη εκμετάλλευση των παλλόμενων κυμάτων καυσαερίων) και στην κατανάλωση (λόγω μικρότερων θερμικών απωλειών).
Προς το παρόν, πάντως, το πρώτο μας μέλημα είναι να αντιμετωπίσουμε τις κακοτεχνίες του οδοστρώματος που οδηγεί στην Πάτρα, πιέζοντας το μπουτόν της ρύθμισης της ανάρτησης με την ένδειξη Comfort στην κεντρική κονσόλα, και απλώς απολαμβάνουμε την άνεση του S80, που απομονώνει τους επιβάτες από κάθε ταλαιπωρία. Το πακέτο ανάρτησης και κινητήρα αλλά και ποιότητας κύλισης φαίνεται ήδη από τους ελληνικούς δρόμους πως είναι ένα από τα δυνατά στοιχεία του Volvo. Παράλληλα, τα άνετα καθίσματα και η πληθώρα ρυθμίσεων που προσφέρουν αυτά και το τιμόνι συμβάλλουν στην εύκολη εύρεση της ιδανικής θέσης για κάλυψη μεγάλων αποστάσεων με παραδειγματική άνεση. Έτσι, το επιμορφωτικό μας σεμινάριο μπορεί να συνεχιστεί απρόσκοπτα: Θου και ρου, υ και λου, ο και σου: Θ-Ρ-Υ-Λ-Ο-Σ!
Μεσημέρι, πια, στο άλλο λιμάνι, όχι αυτό που έχει για καμάρι του τον Ολυμπιακό του, ανακαλύπτουμε πως τα κόκκινα μας ταιριάζουν γάντι: Επιβιβαζόμαστε στο κατακόκκινο Superfast, παρκάρουμε σε θέση VIP πίσω από μια επίσης κόκκινη Ferrari και αρμενίζουμε. Οι προσδοκίες μας για δεκάδες πούλμαν και μιλιούνια γαύρων που θα τραγουδούν και θα υμνούν την ομάδα καταμεσής στο πέλαγος αποδεικνύονται φρούδες. Κάποιους μεμονωμένους συναντάμε, κι αυτοί μας κοιτούν απορημένα: «Τι λέτε, ρε παιδιά; Έχετε ιδέα πόσο πάει το μαλλί; Όλοι με τσάρτερ θά ’ρθουν. Εμείς απλώς το συνδυάσαμε με διακοπές».
Όπως το ’97 στη Ρώμη, που μ’ έκανες να τρελαθώ
Το επόμενο πρωί η Ιταλία μας υποδέχεται με σαφώς χαμηλότερη των πάτριων εδαφών θερμοκρασία. Η βερμούδα επιστρέφει στη βαλίτσα, και, όπως αποδεικνύεται, θα παραμένει εκεί -ευσεβής πόθος- καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού - τουλάχιστον έως την επιστροφή στην Ελλάδα. Αποβιβαζόμαστε από τους πρώτους (η VIP θέση που λέγαμε), γλιτώνοντας τα φορτηγά, χαιρετάμε τους -παρατεταγμένους στο λιμάνι- καραμπινιέρους, και βουρ για την αουτοστράντα. Το ΤοmTom, ο πιστός δορυφορικός μας σύντροφος, αρνείται πεισματικά να εκκινήσει, και μας πιάνει κατάθλιψη. Πού πάμε χωρίς navigation οι κακομαθημένοι; Ως από μηχανής Θεός, η φωνή του Σαλούρου αντηχεί από την ανοικτή ακρόαση: «Έχει και κουμπί Reset, βρε ταγάρια!». Ανακουφισμένοι μόλις ο σημερινός μας προορισμός, το Σαμονί, εμφανίζεται στην οθόνη, έστω και κατόπιν παναθηναϊκής παρέμβασης, αφοσιωνόμαστε στα 600 χλμ. που έχουμε να καλύψουμε. Με 6η ταχύτητα στο καλό και γρήγορο στις αλλαγές χειροκίνητο κιβώτιο, υπάρχουν αρκετά αποθέματα ροπής ώστε να προσπεράσεις χωρίς χρονοτριβή ή κατέβασμα σχέσης. ¶λλωστε, στη μεσαία περιοχή του στροφoμέτρου, πάνω από τις 2.000 σ.α.λ., ο κινητήρας βρίσκεται στο στοιχείο του (πράγμα που αποδεικνύεται και από τις μετρήσεις του), χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει την απαραίτητη δύναμη ψηλά. (Παρεμπιπτόντως, ο μετρημένος χρόνος των 9,2 δλ. για τα 0-100 χλμ./ώρα, αντί των εργοστασιακών 7,9, προκύπτει από το γεγονός πως απαιτείται αλλαγή σχέσης -από 2η σε 3η- στα 97 χλμ./ώρα! Με 18άρες ή 19άρες ζάντες, που θα έδιναν τα 3 παραπάνω χλμ./ώρα, ο χρόνος θα ήταν πολύ μικρότερος, και επιφυλασσόμαστε για περαιτέρω έρευνα...) Προς το παρόν, πάντως, και, καθότι οι Ιταλοί κινούνται συνετά μέχρι παρεξηγήσεως (για Ιταλοί), βγαίνουμε στην αριστερή και τους δίνουμε να καταλάβουν. «Αριβεντέρτσι», που θα λέγε και ο Μπραντ Πιτ...
Στο γνώριμο σουηδικής σχεδίασης εσωτερικό ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει για τη φετινή χρονιά, όπως, για παράδειγμα, τα νέα δέρματα. Η απλότητα και η λειτουργικότητα διατηρούνται αναλλοίωτες και συμπληρώνονται από τεχνολογικά γκάτζετ, όπως το adaptive cruise control, που κάνει τη ζωή ευκολότερη στους αυτοκινητοδρόμους. Εκεί όπου η ένδειξη του οικονομόμετρου είναι εδώ και ώρα κολλημένη στα 9,6 λίτρα/100 χλμ., και επιβεβαιώνεται πλήρως στο πρώτο φουλάρισμα επί ιταλικού εδάφους. Έξω από την Μπολόνια αρχίζουν οι πρώτες ψιχάλες, που γίνονται βροχή και κατόπιν καταιγίδα! Μες στο Μάιο, τη στιγμή που στην πατρίδα σκάει ο τζίτζικας. Ευτυχώς, το S80 μας είναι εξοπλισμένο με τα SportContact3 της Continental, και δε χαμπαριάζει. Μειώνουμε, πάντως, καλού κακού ταχύτητα, αφού οι ιταλικοί δρόμοι δεν είναι και ό,τι καλύτερο υπό βροχήν. Δεν είναι, όμως, αυτή η μοναδική έκπληξη... Ανηφορίζοντας μετά την Αόστα προς το Μοντ Μπλαν χιονίζει (εξού, δηλαδή, και το όνομα)! Χιονίζει τόσο πολύ, που με κάθε χιλιόμετρο που διανύουμε απορούμε όλο και περισσότερο αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε. Οι δύο λωρίδες γίνονται μία (λόγω χιονιού στο δρόμο ασφαλώς), και ευτυχώς κολλάμε πίσω από το μεγάλο SUV που ανοίγει δρόμο μπροστά μας. Μετά το τούνελ των 11,6 χλμ. (για τη χρήση του οποίου πληρώνουμε διόδια 35 ευρώ!) στην πίσω πλευρά του Λευκού Όρους, τη γαλλική, χαρά Θεού. Ούτε σταγόνα δεν έχει ρίξει, και, χωρίς να το πολυσκεφτούμε ή να το φιλοσοφήσουμε, ρυθμίζουμε την ανάρτηση στη θέση σπορ και κατηφορίζουμε τις αλλεπάλληλες καμπές προς Σαμονί. Εδώ τα αμορτισέρ σκληραίνουν, ελέγχοντας αμεσότερα την ταλάντωση των ελατηρίων και τις κινήσεις του αμαξώματος, χωρίς όμως να μετατρέπονται σε κούτσουρα. Το τιμόνι, πάντως, το οποίο στις ευθείες είναι πολύ ακριβές, δεν καταφέρνει να περάσει ανάλογο επίπεδο όγκου πληροφόρησης στις στροφές. Δεν περνά πολλή ώρα και έχουμε ήδη βρει ξενοδοχείο στον πεζόδρομο και το καλύτερο εστιατόριο της περιοχής. Ύστερα από ένα λουκούλλειο δείπνο avec sauce bearnaise και μερικά ποτήρια vin rouge, κοιμόμαστε σαν πουλάκια. Και σαν να έχω την εντύπωση πως για πρώτη φορά το ροχαλητό του Ηλιόπουλου είναι πιο μελωδικό. Σε κάποιο γνώριμο σκοπό...
Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό
Τα χιλιόμετρα σήμερα φεύγουν αβίαστα, και το μόνο που έχουμε να προσέχουμε είναι οι κάμερες, που αυξάνονται αντιστρόφως ανάλογα ως προς την απόστασή μας από την πρωτεύουσα. Όσο πλησιάζουμε, τόσο οπλιζόμαστε με αποφασιστικότητα και θάρρος για να αντιμετωπίσουμε την παριζιάνικη κυκλοφοριακή κόλαση. Αυτοκίνητα από δεξιά, ταξί από αριστερά, μηχανάκια από παντού και απ’ το πουθενά. ¶σε που κάθε στροφή έχει δύο... φανάρια. Ένα στην είσοδο και ένα στην έξοδο. Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες, και θέλει άντερα η κυκλοφορία, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να επιδείξουμε πνεύμα νικητή - ελληνικό. Ή ταν ή επί τας. Ευτυχώς, το S80 δραπετεύει αλώβητο από τούτην την παραφροσύνη και, παρά το ουκ ευκαταφρόνητο μέγεθός του, αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευέλικτο. Ωστόσο, εκεί που τα 4.851x2.106x1.493 χλστ. τα βρίσκουν σκούρα είναι στα στενά υπόγεια πάρκινγκ. Τα πολύ στενά υπόγεια πάρκινγκ! Λες γι’ αυτό, τελικά, να μην υπάρχουν ούτε οι μισές Cayenne σε σχέση με την Αθήνα;
Παραλαμβάνουμε δύο συναδέλφους (Π.Τ. και Π.Χ.) κόκκινων αθλητικών πεποιθήσεων από το αεροδρόμιο -κανένα πρόβλημα να βολευτούν με άνεση στο πίσω κάθισμα, χάρη στο μεγάλο μεταξόνιο των 2.850 χλστ., ενώ το τεράστιο πορτ μπαγκάζ φροντίζει για τις αποσκευές τους-, και ο Θάνος πλέον είναι και αισθάνεται μειονότητα. Το απόγευμα, παρκάροντας στο μοναδικό χώρο στάθμευσης κανονικών διαστάσεων της πόλης, στο γήπεδο, παρατηρούμε πως η κατανάλωση έχει φτάσει στα 10,7 λίτρα/100 χλμ., αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα τώρα. Μαζί της έχει ανέβει στα ύψη και η αδρεναλίνη, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε ό,τι πρόκειται να επακολουθήσει. Το τέλος της ημέρας μάς βρίσκει ψυχικά εξουθενωμένους μετά την ταραντινικού σεναρίου πρόκριση στον τελικό επί της Παρτιζάν, ανίκανους ακόμα και να πανηγυρίσουμε.
Η επομένη αφιερώνεται σε τουρισμό μετά φωτογράφισης Volvo, όμως στον Πύργο του ¶ιφελ γινόμαστε κι εμείς... αξιοθέατο. Το ανοικτό διώροφο τουριστικό λεωφορείο προφανώς μεταφέρει και Έλληνες, οι οποίοι, βλέποντας αυτοκόλλητα και κασκόλ, ξεσπούν σε πανηγυρισμούς: «Κα-ββα-θάς, Κα-ββα-θάς». Κινέζοι με κόκκινο πανό φωτογραφίζονται μπροστά στο αυτοκίνητο (κινεζικής ιδιοκτησίας η εταιρεία γαρ), ενώ ο Όλεγκ από τη Μόσχα μας προτρέπει να κερδίσουμε την Μπαρτσελόνα (για την... ορθοδοξία, ρε γαμώτο) και να σηκώσουμε την Κούπα. Θα προσπαθήσουμε, ρε Όλεγκ, τι να πω. Μία ημέρα αργότερα δεν ξέρω αν ο Όλεγκ, εμείς ή ο οικουμενικός πατριάρχης είναι περισσότερο στεναχωρημένοι από την κατάληξη του τελικού του Ευρωμπάσκετ, αλλά σίγουρα δε μετανιώνουμε ούτε μία στιγμή γι’ αυτή μας την εμπειρία. Και του χρόνου στο Τορίνο!
Δευτέρα 05:30 έχουμε ήδη αφήσει τους... τουρίστες στο αεροδρόμιο, και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Τα 1.200 χλμ. μέχρι το Ρίμινι πρέπει να βγουν μονοκούκι. Και το S80 αποδεικνύεται το ιδανικό αυτοκίνητο για το εγχείρημά μας. Τα χιλιόμετρα βγαίνουν, και μάλιστα άνετα, αβίαστα, χωρίς σωματική κόπωση, τοποθετώντας το, δίχως κουβέντα, στις κορυφαίες προτάσεις της κατηγορίας, με μια άκρως δελεαστική τιμή, που ξεκινά από τα 39.950 ευρώ. Μόνο ο Ηλιόπουλος γκρινιάζει ακόμη για τα όσα τράβηξε από τους τρεις Ολυμπιακούς συναδέλφους του. Η αλήθεια είναι πως κανένας μας δε θα πήγαινε σε Final Four του Παναθηναϊκού με τρεις Παναθηναϊκούς οπαδούς, ούτε καν αν το αυτοκίνητο του οδοιπορικού ήταν Ferrari και η Ναόμι Κάμπελ συνοδός! Ρε, μπας και ο Ηλιόπουλος είναι τελικά... κρυφοολυμπιακός;_ Ν. Κ.
ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ...
Το ρεκόρ κατάκτησης Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων κατέχει η Ρεάλ Μαδρίτης με οκτώ τίτλους.
Τη δεκαετία του ’70 η ιταλική Βαρέζε συμμετείχε και στους δέκα τελικούς, νικώντας τους μισούς.
H Eλλάδα έχει εκπροσωπηθεί στην Euroleague από εννιά ομάδες (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ¶ρης, ΠΑΟΚ, Πανελλήνιος, Περιστέρι, Πανιώνιος, Μαρούσι).
Η πρωτεύουσα της Ελλάδας είναι η μοναδική πόλη της Ευρώπης που έχει συμμετάσχει με επτά ομάδες και η μοναδική με τρεις τροπαιούχους (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ).
Η καλύτερη φετινή 5άδα της Euroleague απαρτίζεται από τους Μίλος Τεόντοσιτς (Ολυμπιακός), Χουάν Κάρλος Ναβάρο (Μπαρτσελόνα), Λίνας Κλέιζα (Ολυμπιακός), Βίκτορ Κριάπα (ΤΣΣΚΑ) και ¶λεξ Μάριτς (Παρτιζάν).
Ο Μίλος Τεόντοσιτς ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της σεζόν 2009-2010, ενώ ο Λίνας Κλέιζα βραβεύτηκε με το τρόπαιο «Alphonso Ford» ως 1ος σκόρερ του θεσμού.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
VOLVO S80
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 2.0T
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.999 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 203 ίπποι/6.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 30,6 χλγμ./1.750-4.000 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ Γόνατα ΜακΦέρσον με ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική ράβδος
ΠΙΣΩ Πολλαπλών συνδέσμων, αντιστρεπτική ράβδος
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΗΚΟΣxΠΛΑΤΟΣxΥΨΟΣ 4.851x1.907x1.493 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.835 χλστ.
ΒΑΡΟΣ 1.512-1.792 κιλά
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 χλμ./ώρα 9,2 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 235 χλμ./ώρα
Απ’ το Τζιλίν έως το Σετσουάν, Θρύλε, για σένα τραγουδάν.
ΠΕΦΟ Σανγκάης
¶μεσος ψεκασμός, τούρμπο, μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων, ο δρόμος που οδηγεί όχι μόνο στο Παρίσι, αλλά και στο μέλλον των βενζινοκινητήρων. Οικονομικός, με κατανάλωση που δεν ξεπέρασε τα 10 λίτρα/100 χλμ., αλλά και δυνατός με 203 ίππους/6.000 σ.α.λ και 30,6 χλγμ./1.750-4.000 σ.α.λ.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ FINAL 4
Νίκολα Βούισιτς
Τι είναι το Final 4; Είναι απλώς δύο ακόμα ημέρες μπάσκετ ή κάτι πολύ περισσότερο;
Αυτό είναι το μπάσκετ! Εκεί μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Είναι η ευκαιρία σου να βρεθείς στην κορυφή. Πρέπει να παίξεις το μπάσκετ σου, και σίγουρα όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες. Ακόμα και ένα ριμπάουντ μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Αν σου ζητούσαν να επιλέξεις ανάμεσα σε Πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα, τι θα επέλεγες;
Είναι ο πρώτος τίτλος που μπορούμε να κερδίσουμε, και αυτό έχουμε στο μυαλό μας. Θέλω να κατακτήσουμε και τους δύο τίτλους. Μπροστά μας έχουμε τώρα το Ευρωπαϊκό και στη συνέχεια θα στρέψουμε την προσοχή μας στο Πρωτάθλημα.
Η κατάκτηση του Κυπέλλου πόσο σημαντική ήταν για την εξέλιξη της φετινής χρονιάς;
Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς και για τον κόσμο μας, ο οποίος ικανοποιήθηκε και χάρηκε. Και όταν ο κόσμος είναι χαρούμενος, τότε είμαστε και εμείς. Ήταν πολύ σημαντικό για το Σύλλογο και καλό για το μέλλον μας. Δείξαμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε, επικρατήσαμε επί του Παναθηναϊκού, στοιχείο πολύ σημαντικό για τον κόσμο μας.
Πέρυσι ο Ολυμπιακός έχασε και τους τρεις τίτλους στις λεπτομέρειες, ή απλώς σε ένα σουτ. Φέτος τι άλλαξε;
Φέτος είμαστε καλύτεροι. Έχουμε μεγαλώσει κατά ένα χρόνο, είμαστε πιο ώριμοι, αποκτώντας περισσότερες εμπειρίες, που μας προσέφεραν σημαντικές γνώσεις. Σε συνδυασμό με την προσθήκη παικτών όπως του Λίνας, ανεβήκαμε ένα επίπεδο. Και ελπίζω αυτό να αποδειχθεί και με την κατάκτηση των τίτλων.
Σε ενδιαφέρουν τα αυτοκίνητα;
Περισσότερο μου αρέσουν τα σκάφη. Εκτιμώ περισσότερο την πρακτική πλευρά των αυτοκινήτων, γι’ αυτό και οδηγώ ένα Volvo V60.
Τι θα κάνεις μετά το μπάσκετ;
Θέλω να παίξω μπάσκετ για μερικά χρόνια ακόμη, αλλά δεν έχω σκεφτεί τι θα κάνω μετά. Λογικά, θα έχει να κάνει με το άθλημα και θα προσπαθήσω ίσως να βοηθήσω νέα παιδιά.
Η ζωή στην Ελλάδα;
Μου αρέσει η Ελλάδα. Πολύ. Οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί και ανοικτοί.
Πώς σου φαίνονται, όμως, τα ντέρμπι στην Ελλάδα;
Η ατμόσφαιρα στα ντέρμπι είναι απίστευτη. Οι θεατές είναι πραγματικοί οπαδοί. Απλώς, πρέπει να μένουν σε αθλητικό πλαίσιο, γιατί μας αρέσει μεν να παίζουμε μπροστά σε ένθερμο κοινό, αλλά όχι και να γίνονται όλα αυτά τα έκτροπα και να φοβόμαστε μήπως τραυματιστούμε...
Αληθεύει πως εσύ και ο Χαλπερίν είστε τα μεγαλύτερα πειραχτήρια στα αποδυτήρια;
Είμαστε καλά παιδιά, και δεν κάνουμε τέτοια πράγματα!
Η αγαπημένη σου 5άδα με Γιουγκοσλάβους.
Δύσκολη ερώτηση. Πολύ δύσκολη. Τόνι, Ντράζεν, Ντίνο Ράτζα... Είναι πάρα πολλοί αυτοί που έχω στο μυαλό μου. Όταν ξεκίνησα ο Τόνι Κούκοτς και όλοι αυτοί οι παίκτες είναι οι άνθρωποι που με έκαναν να ασχοληθώ με το μπάσκετ.
ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ...
Ολυμπιακός: Μεγάλος Σύλλογος.
Παναθηναϊκός: Μεγάλος αντίπαλος.
Εθνική ομάδα: Δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου που ακόμη δεν έχω κατακτήσει τίτλους μαζί της.
ΝΒΑ: Μεγάλος συναγωνισμός, δε μετανιώνω, επειδή έχω κάνει μια καλή καριέρα στην Ευρώπη.
Οικογένεια: Αρχή και τέλος, ή πιο απλά τα πάντα.
Αγαπημένος προορισμός: Η πατρίδα μου, Κροατία.
Βιβλία: Διαβάζω πολλά βιβλία, και μου αρέσουν τα βιβλία φαντασίας.
Πίνι Γκέρσον: Από τους καλύτερους προπονητές που έχω δουλέψει.
Παναγιώτης Γιαννάκης: Έμαθα πολλά από αυτόν, και μου έδειξε νέες κατευθύνσεις.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ FINAL 4
Λίνας Κλέιζα
Τι περιμένεις από το Final 4;
Είμαστε έτοιμοι για κάθε πρόκληση. Αυτό είναι που περιμένουμε όλη τη χρονιά, και είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε.
Είσαι 1ος σκόρερ φέτος στην Euroleague. Πώς κατάφερες να προσαρμοστείς τόσο γρήγορα στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις;
Είναι αρκετές οι διαφορές ανάμεσα σε Ευρώπη και Αμερική, αλλά δε θεωρώ τον εαυτό μου Αμερικανό. Έμεινα εκεί οκτώ χρόνια, αλλά όλα τα προηγούμενα ήμουν στη Λιθουανία. Έμεινα και έζησα στην Ευρώπη, και η Ελλάδα δε διαφέρει ιδιαίτερα.
Ποια η σχέση σου με τα αυτοκίνητα;
Λατρεύω τα αυτοκίνητα. Έχω, μάλιστα, στην κατοχή μου πολλά!
Τι σημαίνει για σένα το αυτοκίνητο;
Είναι το αγχολυτικό μου. Ύστερα από μια δύσκολη μέρα, μου αρέσει να οδηγώ από τη Βούλα μέχρι το Σούνιο. Με βοηθάει να χαλαρώσω.
Είσαι και φίλαθλος των μηχανοκίνητων σπορ;
Μου αρέσουν οι αγώνες, αλλά δε θα το δοκίμαζα ποτέ. Είναι επικίνδυνο σπορ για εμένα.